ένταλμα σύλληψης

Τμήμα των εγγυήσεων υπέρ της προσωπικής ασφαλείας, σύμφωνα με το οποίο, εκτός από τις περιπτώσεις του αυτόφωρου αδικήματος, για τη σύλληψη ενός προσώπου απαιτείται η επέμβαση της δικαστικής αρχής. Βούλευμα δικαστικού συμβουλίου ή έ.σ. που εκδίδει ο ανακριτής (ανάκριση), τα οποία πρέπει να κοινοποιούνται κατά τη στιγμή της σύλληψης στον ενδιαφερόμενο (η κοινοποίηση μπορεί να γίνει και με αντίγραφα του Δελτίου Εγκληματολογικών Αναζητήσεων). Το έ.σ. πρέπει να περιέχει, εκτός από τα στοιχεία ταυτότητας εκείνου που συλλαμβάνεται, και την πράξη για την οποία κατηγορείται, καθώς και το σχετικό άρθρο του ποινικού νόμου. Επιπλέον, πρέπει να φέρει τη φροντίδα και την υπογραφή του ανακριτή και του γραμματέα του δικαστηρίου. Το ατομικό αυτό δικαίωμα αναφέρεται στο άρθρο 6 του Συντάγματος (2000), στο οποίο καθορίζονται και οι προϋποθέσεις και τα όρια του αυτόφωρου, που αποτελεί την παρέκκλισή του, για να μη γίνεται κατάχρηση. Το άρθρο αυτό συμπεριλαμβάνεται στις διατάξεις οι οποίες μπορούν να αναστέλλονται στην περίπτωση εφαρμογής του νόμου περί καταστάσεως πολιορκίας.